معشوقه بازی عرفانی، یک شب در کنسرت همای (بخش اول)

بعد ازمدت ها فرصتی یافت می شد برای تعویض روحیه و به نوعی عشق و حالی در جمع رندان موسیقی سنتی! از قبل نوید این مسئله را داده بودم که پرواز همای جوان تازه فرنگ دیده گیلک در شهر باران (رشت) کنسرت خواهد داشت! پس برای اینکه در حس حال کنسرت قرار بگیرید و باز هم به قولی همپیاله ما شوید در ادامه با من باشید!

از چند هفته قبل به مدد یکی از بچه های گل گلاب (حاج مسعود خراباتی) موفق به تهیه بلیط کنسرت برای آخرین شب شدیم به قراری هر بلیط 6000 تومان و از آنجایی که من در همه جا، حتی جهنم هم به تنهایی حضور پیدا نمی کنم، عده ای از دوستان اهل ذوق و هنر را خبر کرده تا در این شب فرخنده و میمون با ما باشند تا دمی با هم در باب می و میگساری به همراه پرواز سخن رانده و به قولی معشوقه بازی عرفانی کنیم! (خداوند افکار منحرف و مسموم را از ذهنتان پاک نماید).

داشتم سخن می راندم! به حول و قوه الهی و یاری امام زمان موفق شدیم که 9 فقره بلیط ازبازار سفید تهیه کرده و به دست دوستان برسانیم. در این میان یک فقره بلیط مازاد بر نیاز بود پس تصمیم گرفته که بلیط فوق را به شخصی نیازمند هدیه (البته در ازای دریافت وجه) کنیم، نکته جالب این بلیط تنها مانده ای بود که به هرکس که ما تلگراف می زدیم از ما دو بلیط طلب می کرد و ما نیز خود مانده بودیم که چه کنیم! در همین میان هم خود بلیط که از این مسئله خسته شده بود نوای من ماندم تنهای تنها را سر داد و … ما هم گفتیم بماند تا شب کنسرت شاید فرجی نائل شد!

روزها گذشت و حادثه ها آمد و ما هم انتظار فرج از نیمه مرداد کشیدیم! روز یکشنبه که مصادف بود با یک تعطیلی رسمی بهترین فرصت برای لذت بردن از یک کنسرت موسیقی بود، ازصبح من مشغول هماهنگ کردن دوستان بودم، هرکس که نمی دانست فکر می کرد که قرار است ما کنسرت را اجرا کنیم! بعد از هماهنگی های طاقت فرسا قرار بر این شد که ما راس ساعت 7:30 در میدان شهرداری جنب کتابفروشی طاعتی (میعادگاه عاشقان) یکدیگر را ملاقات کرده و رهسپار کنسرت شویم.

ساعت 7:30 بود (حالا پنج دقیقه بالا و پایین) رسیدم و دوست عزیزم فرزاد را مشاهده کردم که همچون لبو سرخ شده و از گرما حال حرف زدن ر ندارد، خبری از باقیمانده گروه نبود! در همین حال که مشغول گفتگو بودیم مسعود (مسئول تدارکات گروه و همان حاج مسعود خراباتی) آمد و کم کم بقیه هم آمدند ولی خبری از اهوز (نام یکی از سرداران دوره اشکانی بوده گویا، این اهوز خان پدرش زمان آریا مهری رییس فرهنگ رشت یا گیلان بوده، دلیل انتخاب این نام هم همین بوده، بگذریم…)

خلاصه نیامد که نیامد! ما که تعدادمان کمی زیاد شده بود کمی جلب توجه هم می کرد، االبت دوستانی که ساکن رشت هستند می دانند که این منطقه، محدوده توقف ممنوع است! البته برای عابران! در همین حال که من و فرزاد مشغول ربط دادن انرژی هسته ای به کیفیت پخت نان بودیم، اهوز خان از لاهیجان رسید به جمع یاران!

راستش در بین جمع ما تنها کسی که سررشته ای از موسیقی داشت همین اهوز بود که شاگرد کامکار ها بود و ساز تخصصی اش هم سنتور…

آن یک بلیط تنها را هم تلفنی شوهرش دادم به برادر یکی از دوستان که قرار شد بیاید محل کنسرت و آنجا ببیند و بگیرد و برود…

قدم زنان درحال رفتن بودیم و صحبت می کردیم و البته از گرمای هوا هم از خود گلایه سر می دادیم!

به محل کنسرت که رسیدیم (حوزه هنری ارشاد) من رفتم تا مزدک (همان برادر دوستم) را پیدا کنم و اهوز هم رفت تا آب معدنی تهیه کند وبقیه یاران هم رفتند تا جایی خوب غصب کنند!

خلاصه سرتان را درد نیاورم بعد از بالا و پایین بسیار ما بلیط اضافه را به همان قیمت 6000 تومان فروخیتم در جلوی بازار سیاهی که راه افتاده بود و رفتیم!

دیدیم به به! چه خبر است! شانس آوردیم که کنسرت سنتی است و گرنه … انگار که در ایالتی دیگر بودیم چه قیافه هایی به به! چه دختر و پسر هایی! به به! ما همچون مسعود شصتچی بی اختیار به به می گفتیم و می رفتیم! یاران را پیدا کردیم در همان لحظه اول اهوز گفت: این چه زاویه ایه نشستین شما؟

بعد از بالا و پایین بسیار با اینکه جای خالی نمانده بود در باغ مذبور (کنسرت در فضای باز بود) اهوز و حامد مکانی را به قول خودشان با زاویه دید مطلوب پیدا کردند!

نکته ای که داشت یادم می رفت این بود که روی بلیط ها نوشته شده بود، از آوردن دوربین، موبایل، بچه زیر ده سال و … خودداری کنید!

رفتیم و نشستیم و ولی یک صندلی کم بود، پس یک فروند صندلی را جابه جا کردیم! در همین حال چشمتان روز بد نبیند مامورین امنیتی ما را احاطه کردند! در دلم گفتم: زرت ، چه سرعت عملی!

جوانی خوش بر رو آمد جلو و گفت: آقا اون صندلی رو بذار سر جاش!

جوانی دیگر آمد گفت: ثندلی رو بذار سر جاش!

جوانی دیگری هم آمد و گفت: سندلی را بذار سر جاش!

خلاصه آنها می گفتند و ما حرفشان را هیچ چیز خودمان حساب نمی کردیم! تا اینکه دیدم تمام جمعیت دارند ما را می نگرند! (باز هم توی دلم گفتم به به)

فرزاد در یک عملیات انتحاری گفت من می روم و در گوشه ای می نشینم چیز لق همه شما! پس با یک حرکت مدبرانه (از همان حرکت های محمود احمدی نژادی) ختم به خیر شد …

ادامه دارد …

————————————————-

لنگ نویس:

1- به دلیل اینکه نمی خواستم خسته بشین دو بخشش کردم!

2- جای همه خالی بود!

با سپاس کاوه گیـــــلانی از نوع جوگیر موسیقی سنتی شده!