به یاد قهرمانان نوجوان

اینها که رفتند فرزند ایران بودند، نوجوان بودند، آینده ساز بودند…

آخرین باری که با شنیدن خبری از صدا و سیما گریه کرده بودم خبر سقوط هواپیمای c-130 بود. این بار تلخ تر از همیشه بود، نوجوانانی که می خواستند برای برپایی اردوی مشترک به ارمنستان بروند برای همیشه رفتند و آسمانی شدند. هر چند خیلی ها زورشان آمد پیام تسلیت بدهند و خدای نکرده عزایی اعلام کنند ولی مهم نیست. اینها یادشان رفته که شما نخبه بودید، مگر نخبه بودن چه تعریفی دارد؟ مملکت ما نخبه هایش ، سرمایه های انسانی اش و هیج چیزی دیگری برایش ارزش ندارد …

News_Photo_195373_f1c57799

اصلا مهم نیست که این چندمین توپولوفی {نفرین به توپولف} است که سقوط کرده، اصلا مهم نیست که حماقت مسئولین تمامی ندارد. اگر آمریکا یک بار ایرباس ما  را زد، با حماقت مسئولین بی مسئولیت چندین توپولوف {نفرین به توپولف} سقوط کرد. روزی که اخبار داشت تصویر جودوگی های {لباس جودو} سوخته نوجوانان را نشان می داد بی اختیار گریه ام گرفت، شاید شما ندانید که یک جودوکار چه مرارت ها می کشد تا بتواند عضو تیم ملی جودو شود و … دلم سوخت به حال تمرین هایشان ، به خاطر عرق ریختن هایشان ، به خاطر خوشحالی حضور در تیم ملی … اینها سرباز این خاک بودند. حقشان این نبود که بی تفاوت بگذرند از کنارشان، مگر شهید چیست؟ غیر از این است که در راه وطنش جان ببازد؟  اینها هم در راه اعتلای ایران تلاش می کردند و در همین راه و به خاطر سهل انگاری تمام نشدنی مسئولین بی مسئولیت جان باختند. بگذریم که با این حرف ها دردی از خانواده این عزیزان کم نمی شود. به عنوان عضو کوچکی از جامعه جودوکاران این  فاجعه عظیم را به خانواده جودوی ایران، خانواده این عزیزان و همه مردم ورزش دوست ایران زمین تسلیت عرض می کنم.

—————————————————————————

لنگ نویس:

1- پراکنده گویی ها را بگذارید به حساب ناراحتی  …

2- جودو ورزش لحظه هاست، در یک لحظه ایپون شدند …

3- کسی در وبلاگستان به خودش زحمت داد یک خط برای این تیم ملی بنویسد ؟

4- هنوز هم وقتی به آن جودوگی {لباس جودو} نیم سوخته فکر می کنم دلم می گیرد …

5- متشکرم از تورج عاطف عزیز که به فکر این نوجوانان بود. این مطلب از تورج عزیز  را حتما بخوانید.

6- به راستی اگر یک فوتبالیست درجه چندم در این هواپیما بود چه می کردند ؟

7- قرار بود تیم ملوان با همین هواپیما به ایران بازگردد!

8- بزرگترین مشکل ورزش ما این است که آقایان همه چیز را در فوتبال می بینند، هر چند که از درگذشتگان فوتبال هم یادی نمی شود.

9- معجزه ورزشی را هم از وبلاگ مازیار ناظمی ببینید!

با سپاس کاوه گیـــــلانی

6 پاسخ

  1. درود بر همه
    از چه بگویم، از کجا و از کدام درد …
    از درد ندا، یا سهراب …
    از داغی که توپولف بر دل ها مان گذاشته …
    چند بار …
    ای مسلمانان پیامبرتان فرموده: مسلم از یک سوراخ دو بار گزیده نمی شود.
    ای مرگ بر روسیه.
    مرگ بر توپولف.
    ارمنستان پنجشنبه رو عزای عمومی اعلام کرد، تو کشور ما هنوز گوگیجه (ببخشید) انتخابات آقایان رو بیخود کرده.
    ایرانی اصلا مهم نیست.

    چه میشه کرد … این زخمها تمومی نداره

  2. یادشون گرامی
    متشکرم سروش جان

  3. داشتم می رفتم کلاس
    تی وی اشغالی ایران که هیچی نمی گه
    اومده بودم نت دیدم بچه های جودو بودن، نمی دونی چقدر ناراحت شدم، چقدر دلم براشون سوخت، چقدر دلم می خواست دو دستی این آشغالای عوضی رو خفه کنم…
    کاریش نمیشه کرد، باز هم چوب بی فکری آقایان را خوردیم …

  4. كاوه عزيزم
    به واقع اين بچه ها شهيد بودند دلم آتش گرفت وقتي چهره هاي معصوم آنها را ديدم ننگ بر من ورزشي نويس كه حتي اسم آنها هم بلد نبودم دلم سوخت خيلي دلم سوخت مرسي از نوشته ات
    نوشتن در مورد این اتفاق تنها کاری بود که می تونستم انجام بدم

  5. کاریش نمیشه کرد 😐
    آره …

  6. حالا خوبه این قضیه رو گردن سبز ها یا اشتباه خلبان یا آمریکا یا بمب االکترومغناطیس اسراییلی و … نداختن
    پفیوس های عوضی از هواپیمای تانکر سوخت جنگنده ها اونم با عمر 22 سال برا ی مسافربری استفاده می کنن
    مرگ بر روسیه کثافت !
    خونسردی خودت رو حفظ کن داداش 🙂

بیان دیدگاه