راستش اول می ترسیدیم، ولی مجتبی که زیاد به این مدل مسائل فکر میکنه جو گیر شد و رفت …! من هم دنبالش ، فضایش سنگین بود در ابتدا دیوارهایی سرد که شاهد مرگ خیلیها بودند، شاید اینجا هم یکی از چند جای انگشت شماریست که با همه به یک صورت رفتار می شود، مهم نیست که چه کسی باشی ، به هر حال باید رویت آب برزیند و بروی سنگ بخوابی … مهم نیست که چه کرده ای خوب بوده ای یا بد ….
راستش فکر کنم خیلی از شما هم مثل من از این فضا می ترسید، هر چند که الان برای من عادی شده است ولی در کل برای بار اول حسی در انسان ایجاد می شود که گفتنش کمی سخت است . اتاق خوابی که حداکثر وسیله پذیراییش دو تخت سنگی است و دیگر هیچ ! نمی خواهم کسی را ناراحت کنم ولی فکر کنم که خیلی ها این نقطه از حضور فیزیکی در این دنیا را ندیده باشند! نمی دانم دیگر چه بگویم ، وقتی یاد صحنه های گذشته می افتم دلم می گیرد و با خود در گوشی نجوا می کنم که روزی من هم باید از این معبر گذر کنم ، حالا چه خوب باشم چه بد برای ان کارگر فرقی نمیکند ، تضاد طبقاتی وجود ندارد و کسی نمی گوید که اگر پسر فلان کسک هستی برایت آب گرم استفاده می کنم ! فکر کنم همه چیز گویا باشد …
——————————————-
لنگ نویس:
1-این تصاویر را چند ماه پیش گرفتیم ، در روزی تلخ !
2- فکر کنم این پست هم یکی از عجیب غریب ترین پست های من باشد!
3- یادم رفت که بگم اینجا غسالخانه یا همان مردشور خانه باغ رضوان {همان بهشت زهرای تهرانی ها} رشت است.
با سپاس کاوه گیــــلانی
Filed under: روزانه | Tagged: مرگ، مردشور خانه، باغ رضوان، تصاویر، عکس، غسالخانه | 18 Comments »
لابدان 