به یاد قهرمانان نوجوان

اینها که رفتند فرزند ایران بودند، نوجوان بودند، آینده ساز بودند…

آخرین باری که با شنیدن خبری از صدا و سیما گریه کرده بودم خبر سقوط هواپیمای c-130 بود. این بار تلخ تر از همیشه بود، نوجوانانی که می خواستند برای برپایی اردوی مشترک به ارمنستان بروند برای همیشه رفتند و آسمانی شدند. هر چند خیلی ها زورشان آمد پیام تسلیت بدهند و خدای نکرده عزایی اعلام کنند ولی مهم نیست. اینها یادشان رفته که شما نخبه بودید، مگر نخبه بودن چه تعریفی دارد؟ مملکت ما نخبه هایش ، سرمایه های انسانی اش و هیج چیزی دیگری برایش ارزش ندارد …

اصلا مهم نیست که این چندمین توپولوفی {نفرین به توپولف} است که سقوط کرده، اصلا مهم نیست که حماقت مسئولین تمامی ندارد. اگر آمریکا یک بار ایرباس ما  را زد، با حماقت مسئولین بی مسئولیت چندین توپولوف {نفرین به توپولف} سقوط کرد. روزی که اخبار داشت تصویر جودوگی های {لباس جودو} سوخته نوجوانان را نشان می داد بی اختیار گریه ام گرفت، شاید شما ندانید که یک جودوکار چه مرارت ها می کشد تا بتواند عضو تیم ملی جودو شود و … دلم سوخت به حال تمرین هایشان ، به خاطر عرق ریختن هایشان ، به خاطر خوشحالی حضور در تیم ملی … اینها سرباز این خاک بودند. حقشان این نبود که بی تفاوت بگذرند از کنارشان، مگر شهید چیست؟ غیر از این است که در راه وطنش جان ببازد؟  اینها هم در راه اعتلای ایران تلاش می کردند و در همین راه و به خاطر سهل انگاری تمام نشدنی مسئولین بی مسئولیت جان باختند. بگذریم که با این حرف ها دردی از خانواده این عزیزان کم نمی شود. به عنوان عضو کوچکی از جامعه جودوکاران این  فاجعه عظیم را به خانواده جودوی ایران، خانواده این عزیزان و همه مردم ورزش دوست ایران زمین تسلیت عرض می کنم.

—————————————————————————

لنگ نویس:

1- پراکنده گویی ها را بگذارید به حساب ناراحتی  …

2- جودو ورزش لحظه هاست، در یک لحظه ایپون شدند …

3- کسی در وبلاگستان به خودش زحمت داد یک خط برای این تیم ملی بنویسد ؟

4- هنوز هم وقتی به آن جودوگی {لباس جودو} نیم سوخته فکر می کنم دلم می گیرد …

5- متشکرم از تورج عاطف عزیز که به فکر این نوجوانان بود. این مطلب از تورج عزیز  را حتما بخوانید.

6- به راستی اگر یک فوتبالیست درجه چندم در این هواپیما بود چه می کردند ؟

7- قرار بود تیم ملوان با همین هواپیما به ایران بازگردد!

8- بزرگترین مشکل ورزش ما این است که آقایان همه چیز را در فوتبال می بینند، هر چند که از درگذشتگان فوتبال هم یادی نمی شود.

9- معجزه ورزشی را هم از وبلاگ مازیار ناظمی ببینید!

با سپاس کاوه گیـــــلانی

کونگ فو پاندا – قسمت اول {آشنایی با فلسفه کونگ فو}

امیدوارم وقتی این مطلب را شروع می کنید به خواندن انیمیشن کونگ فو پاندا را دیده باشید و البته آرزو می کنم که ین مطلب بتواند به دانسته های شما هم اضافه کند. کم و بیش مطالبی در این مورد نوشته شده ، از رکورد های فروش تا تکنیک های ساختن انیمیشن . شاید برای شما که کونگ فو پاندا را دیده اید برایتان جالب باشد که کمی هم از فلسفه اصلی این انیمیشن مطلع شوید. متاسفانه بسیاری از ما وقتی فیلم یا انیمیشنی را می بینیم به ندرت به پیام های اثر ساخته شده توجه می کنیم. کونگ فو پاندا چیزی فراتر از یک انیمیشن برای سرگرم کردن کودکان و نوجوانان بوده و مطمئنن هدفی فراتر را نشانه گرفته است . باور نمی کنید ؟

شخصیت اصلی داستان پو است که یه خرس پانداست که در شروع حکایت در خواب خود را یک استاد گونگ فو می بیند در صورتی که در عالم بیداری چیزی کاملا متفاوت با این مسئله است، و بر اساس واقعیت پاندا یک موجود تنبل و بی عرضه است که از خرس بودن فقط هیکل و اسمش را یدک می کشد! در طول داستان هم شاهد تصدیق گفته هایم می شوید ، از دید ورزشی نقطه عطف داستان قدرتی است که ورزش کونگ فو به پو می دهد تا جایی که ناجی مردم خود می شود و به آرزویی که در خواب پی آن می گشت می رسد . نکته جالب این داستان  شخصیت های همرزم پو هستند.هر کدام از آن حیوانات خود سمبل یک سبک در کونگ فوی چینی هستند. حکایت به وجود آمدن سبک های کونگ فو بسیار طولانی است که در پست های جداگانه به آن خواهم پرداخت. فعلا برای شروع کمی ذهنتان را آماده می کنم تا در طول زمانی نا مشخص با نوشته های من به گذشته سرزمین چین سفر کنیم .

گفته می شود در اوایل قرن شانزدهم از میان سلسله «مینگ» جوانی به نام «چوئید یوان» به معبد هونان شائولین ملحق شد. وی به خاطر تخصص در مبارزه بدون سلاح و هنر شمشیر زنی دارای شهرت بود. چوئید شروع به تکمیل 18 حرکت تامو کرد و آن را به 72 اسلوب کونگ فو رساند. او در این مرحله نیز معتقد بود که به حد نهایی ظرفیت هنری خود نرسیده است. بنابراین چوئید معبد را ترک گفته و برای بهدست اوردن اطلاعات بیشتر ، با تغییر قیافه شروع به سفر در سراسر چین می کند. در لانچو به پیرمرد پاروزنی برخورد می کند که بدون هیچ کوششی یک گاومیش را که قصد آزار رساندن به اورا داشت بر زمین زد.در این هنگام او خودرا به نام یک راهبه شائولین معرفی کرد و از پاروزن خواست که ریشه اصلی فن خود را برای او بازگو کند که چگونه یک پیرمرد شصت ساله ممکن است با قرار دادن دو انگشت بر روی پای دشمن باعث بیهوشی وی شود.پاروزن که «لی چی نیگ» نام داشت به او پیشنهاد آشنایی با «پای یوفنگ» که استاد بزرگی در کونگ فو در منطقه «شانسی» بود را کرد. «پای یوفنگ» مردی پنجاه ساله و مهربان بود. این سه مرد پس از مراجعه به معبد شائولین 18 حرکت تامو و 72 حرکت «چوئید یوان» را تصحیح و تکمیل کردند و آن را به 170 حرکت اصلی که شامل پنج سبک بود رساندند. این پنج سبک به نام پنج حیوان ببر، مار، درنا، اژدها و پلنگ به عنوان پنج گوهر انسان نامگذاری شد.

فلسفه نامگذاری این سبک ها بدین صورت بود که سبک ببر برای تربیت و قدرت استخوان ها ، سبک اژدها برای پرورش روح، سبک درنا برای پرورش عصب، سبک پلنگ برای تربیت نیروی درونی یا نیروی چی نامگذاری شد.

برای شروع فکر کنم که ذهنتان کمی از حال و هوای کونگ فو پاندا دور شده ولی اگر کمی دقت کنید متوجه خواهید شد که گونگ فو پاندا چیزی فراتر از یک انیمیشن برای سرگرمی است . بزرگترین پیام این انیمیشن برای انسان های تنبلی است که برای ورزش نکردن خود هزاران بهانه در آستین دارند، اگر یک پاندا توانست پس شما هم می توانید 🙂

مطالب کمی مرتبط :

دایره ین یانگ از دیدگاه بروس لی

طب سوزنی

—————————————————————————————

لنگ نویس:

1- میمون و آخونک هم توضیحاتش را به موقع می نویسم، این پست ها ادامه دار است تا تک تک شخصیت ها را از دید فلسفه کونگ فویی مورد بررسی قرار دهیم.

2- انگیزه نوشتن در مورد کونگ فو پاندا این مطلب بود!

3- از مطلبمن در مورد برنامه نود استقبال خوبی شد، خیلی وقت بود خودم با نوشته هام حال نکرده بودم 🙂

4- نمی دونم واکنش وبلاگستان به مطالب مرتبط با ورزش چطوره ولی هر ط.ری که باشه من همین روش رو ادامه می دم، حتی اگه یک نفر هم با خوندن یه مطلب میل به ورزش کردن پیدا کنه باعث خوشحالیه.

5- می شد طولانی تر نوشت ولی فکر کنم همین چند خط هم خواندنش برای خیلی ها ملال آور است . 🙂

با سپاس کاوه گیـــــلانی

راهنمایی برای انتخاب ورزش {جدی نگیرید}

در وبلاگستان رسم است که هر کس به شیوه خودش سرویس های مختلف وب را معرفی کند از آنجایی که وبلاگستان در این گونه مطالب به مرحله overflow رسیده تصمیم {کبری} گرفتیم که کمی در باب ورزش سخن برانیم. اگر پای صحبت دوستانی که ورزش نمی کنند بنشینید {احتمالا شما هم جزء همان دوستانی} می گویند از ما گذشته، وقت نداریم و … این ها همه کشک است و خودتان هم می دانید که وقت دارید ولی مشکل از جای دیگر است ! شاید شما ورزشی را شروع کرده اید و بعد از مدتی نه تنها از ان ورزش زده شده اید بلکه به خاطر تجربه گذشته دیگر سراغ هیچ ورزشی نمی روید!طرز فکر غلطی که در جامعه ما و شاید جوامع دیگر وجود داشته باشد آن است که افراد با توجه به فیزیک افراد برای انتخاب رشته ورزشی نسخه می پیچند! به عنوان مثال در ذهن اکثر مردم جودوکار شخصی است گرد و قلمبه و البته دارای قدی کوتاه ! یا والیبالیست آسمان خراشی است دومتر و چند سانتی ! و بسیار می توان از این مثال ها زد که ناشی از مشکلات فرهنگی است که فکر هم نمی کنم به این زودی {شما مطمئن باشید هرگز} رفع شود . فعلا نمی خواهم زیاد مسئله را جدی کنم، فعلا برای شروع کمی دور هم شاد شویم تا ببنیم بازخورد {همان feedback شما اهل کلاس} این مطلب چه می شود.

اگر فکر می کنید که یوگا و این مدل سوسول بازی ها ورزش به حساب می آید باید بگویم هرگاه  ژیان ، ماشین و باجناق هم فامیل شد حتما یوگا هم ورزش می شود!

اگر از فرم بینی خود ناراضی هستید بروید به سراغ ورزشی مثل بوکس تا حداقل اگر خواستید بینی محترم را بکوبید و از نوع بسازید بهانه ای منطقی برای این امر احمقانه داشته باشد!

اگر می خواهید با ورزش پز پول پدرتان را به رخ اطرافیان بکشید، اگر در کویر لوت هم زندگی می کنید سیستم نگهداری چوب اسکی بر روی سقف فراموش نشود!

اگر می خواهید بند بالا به شیوه دیگر تکرار کنید یک فروند راکت تنیس به هر نحوی شده تهیه کنید و ماهی یک بار هم به زمین تنیس بروید!

در پیرو دو بند بالا اگر اصلا حوصله ورزش کردن ندارید و فقط می خواهید پز ورزشکار بودن را بدهید یک فروند ساک ورزشی تهیه کنید و دقت کنید که رنگش جیغ باشد!

از شوخی بگذریم برای شروع این مباحث یک اصل را به خاطر داشته باشید که در شروع هر ورزش باید صبر وحوصله به خرج داد، ورزش آمپول نیست که تزریق کنید و ره چند ساله را یک شبه طی کنید! به بدنتان فرصت بدهید تا با شرایط جدید خودش را هماهنگ کند. در ضمن اگر در خانواده کودکی دارید سعی کنید استعدادش را در مورد ورزش کشف کنید! لازم نیست فسفر بسوزانید همه کودکان به ِشلنگ تخته {همان بپر بالا ، بپر پایین} علاقه دارند، ژیمناستیک را برای شروع امتحان کنید البته منظورم از کودک چهار تا هشت سال است !

———————————————————————————

لنگ نویس:

1- گفتنی ها کم نیست ، من و تو کم گفتیم !

2- این پست را هم تقدیم می کنم به تمامی دوستانی که کمی تحریک شده اند برای نکات ذکر شده به سمت ورزش بروند!

3- هوای سرد شده ، آسمان هم بوی برف می دهد!

4- فکر کنم برای بالا بردن آمار مشترکین فید باید در پایان هر پست کاسه ای به دست بگیرم 🙂

5- هر گاه در عنوان مطلب {جدی نگیرید} را دیدید بدانید، که زیاد جدی نباید گرفت 🙂

6- این تصویر هم مدتی است که کشف شده و دسکتاپ مرا مزین کرده {شاعرانه و عاشقانه}

با سپاس کاوه گیــــــلانی